یک آبراه قدیمی در عالی قاپوی اصفهان کشف شد
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۳۱۲۱۶
اصفهان - ایرنا - مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصفهان از کشف یک آبراه و حوض سنگی قدیمی در پشت بام ضلع شمالی عمارت عالی قاپو در میدان تاریخی امام (نقش جهان) این شهر خبر داد.
به گزارش ایرنا، پایگاه اطلاع رسانی پایگاه های ثبت جهانی استان اصفهان روز چهارشنبه به نقل از ' فریدون اله یاری ' اعلام کرد: در جریان کار باستان شناسی مسیرهای آبرسانی به حوض میانی ایوان عالی قاپو و پس از آوار برداری پشت بام ضلع شمالی این عمارت تاریخی، یک حوض سنگی قدیمی کشف شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه این حوض سنگی در ابعاد 110 در 86 سانتی متر و به عمق 40 سانتی متر است، افزود: این حوض متصل به یک آبراه سنگی است و مسیر آبرسانی را به یک چاه در همان نزدیکی وصل می کند.
مدیر پایگاه ثبت جهانی میدان امام (ره) نیز گفت: عملیات مرمت پشت بام های ضلع شمالی عمارت عالی قاپو در جهت مرمت سقف های چوبی پشت بام و آوار برداری پشت بام های طبقه سوم و چهارم ضلع شمالی آغاز شده بود که در جریان عملیات باستان شناسی این آبراه قدیمی توسط ' محمود منشی ' از استادهای مرمت کشف شد.
' فریبا خطابخش ' اضافه کرد: عملیات باستان شناسی درباره ادامه مسیر آبرسانی با برچیدن آجر فرش های پشت بام عمارت عالی قاپو ادامه دارد.
وی با اشاره به اینکه برای نخستین بار، کار باستان شناسی مسیرهای آب رسانی به حوض میانی عالی قاپو درحال انجام است، گفت: کشف این آبراه در زیر آجرفرش پشت بام عالی قاپو نشان می دهد مسیرهای آبرسانی در یک دوره تاریخی پوشانده شده است.
اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان اوائل اردیبهشت امسال از آغاز مطالعات باستان شناسی و مرمت آبراه های قدیمی عمارت عالی قاپو خبر داده بود.
کاخ عالی قاپو یکی از مهمترین بناها و معماری های نفیس در میدان امام (ره) اصفهان است.
این کاخ ورودی دولتخانه صفوی بوده است که در ضلع غربی میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطف الله قرار دارد.
کاخ موزه عالی قاپو که در سال 1310 به شماره 104 به ثبت ملی رسیده بود، همراه با مجموعه میدان امام (ره) در اردیبهشت 1358 به شماره 115 به عنوان میراث جهانی به ثبت یونسکو ( سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد ) رسید.
3011 / 2093
منبع: ایرنا
کلیدواژه: فرهنگي ميراث فرهنگي عالي قاپو اصفهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۳۱۲۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشای راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت
هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت» را باز کردند، مجموعهای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوهای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخآمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا میکند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.
به گزارش روزیاتو، متون مصر باستان تهدید کردهاند که هرکسی که بقایای یک عضو مومیاییشده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، بر اثر بیماری که هیچ پزشکی توان تشخیص آن را ندارد کشته خواهد شد. با این حال راس فلوز معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگهای مرموز وجود داشته است.
هاوارد کارتر اولین دانشمندی که وارد مقبره توت عنخآمون شد
این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات، ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زبالههای سمی است که عمداً داخل آرامگاه مهر و موم شده قرار داده شده بود.
سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند به احتمال زیاد به دوز کشنده بیماری تشعشع و سرطان مبتلا میشود.
فلووز در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر چه در دوران باستان و چه معاصر با بروز غیرمعمول سرطانهای مربوط به فرآیند خونسازی، استخوان/خون/لنف روبهرو بودهاند که علت اصلی شناختهشده آن قرار گرفتن در معرض اشعه است».
قرار گرفتن در معرض این مواد میتواند منجر به سرطانهای خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستانشناس را گرفت. او اولین فردی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش پا به درون مقبره شاه توت گذاشت و تابوت حفاظتشده فرعون را پیش روی خود دید.
هاوارد کارتر (راست) در حال قدم زدن با لرد کارناروون (چپ) بیرون مقبره توت عنخآمون در سال ۱۹۲۲
لرد کارناروون تا سالها اولین قربانی «نفرین فرعون» تلقی میشد
کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از مبارزهای طولانی با لنفوم هوچکین که گمان میرفت ناشی از مسمومیت با تشعشعات باشد، درگذشت.
لرد کارناروون، سرمایهگذار بریتانیایی این پروژه و یکی دیگر از مردانی که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشت، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی ناشی از گزش شدید پشه درگذشت. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.
ناهار در مقبره؛ تمام باستانشناسان حاضر در این عکس در دهه ۵۰ زندگیشان درگذشتند
سایر افراد درگیر در این حفاری بر اثر خفگی، سکته مغیز، دیابت، نارسایی قلبی، ذاتالریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در دهه ۵۰ سالگی خود از دنیا رفتند.
آرتور ویگال، مصرشناس بریتانیایی، که در مراسم بازگشایی مقبره توت عنخآمون شرکت کرده بود به بال و پر دادن به افسانه نفرین متهم شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره «در عرض شش هفته» خواهد مرد. خود ویگال هم در ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
در حالی که میتوان این مرگها را عجیب دانست، نظریه نفرین نیز احتمالاً با اتفاقات عجیبی که هنگام باز شدن مقبره اتفاق افتاد تقویت شده است.
طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، در حول و حوش زمانی که حفاریها مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی برق عجیب و طوفان شن شد.
در یک نقطه دیگر در طول حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزهای هولناک کشید و ناگهان افتاد و مُرد.
با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره شاه جوان ختم نشده است. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبرههای مصر باستان، در حد ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده، تأیید میکند.
این مطالعه که در Journal of Scientific Exploration منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالای تشعشعات در ویرانههای مقبره پادشاهی قدیم، در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقارا نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه نیز یافت شد.
گلدانهای حاوی مواد ناشناس که زیر هرم پلهای کشف شدند
مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکانهای مختلف مقبرههای سقارا اندازهگیری کردهاند.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پلهای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشدهاند و این نشان میدهد که سموم با بقایای مومیایی دفن شدهاند.